A Tribute and Summary of the History of the Olympic Games

🕊 Αφιέρωμα και περιληπτική Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων

A Tribute and Summary of the History of the Olympic Games

BY: Greek Cooking Made Easy
SUBSCRIBE TO MY YOUTUBE CHANNEL: https://www.youtube.com/greekcookingmadeeasy

If you are interested on what the ancient Greek Olympic athletes were consuming to stay fit, read this article

Greece is the country that gave birth to the ancient Olympic Games over 2,700 years ago, and the country where the modern Olympic Games were revived in 1896. 

The Ancient Years
The roots of the Olympic Spirit can be found in the ancient Greek civilization. The ancient Olympic Games seem to date back to 776 BC, because no names of winners were known before that date. The ancient plains of Olympia in the Peloponnese, famous as the location of magnificent temples dedicated to the worship of God Zeus and Goddess Hera, served as the Games’ permanent site. The games were held every four years. 

The competitions were strongly religious events, combining spiritual aspects with the trials of sport. Their significance was great, since they seemed to be the most important athletic event for the whole of Greece (city-states).
The Greeks even measured their years by reference to the Olympics! Thousands of people came from all over Greece to compete or watch. If there was a war, there was a truce around the time of the Olympics to allow all competitors to go. The Olympic Truce or “ekeheiria” meaning the ceasing of hostilities during the duration of the games was inextricably linked with the concept of the Olympic Spirit.
Most spectators slept in the open or in tents. There was no city at ancient Olympia, just the sanctuary, and sporting venues.

The Games initially included a one-day event until 684 BC, when they were expanded to three days and later on (5th century BC) to five days.
In addition to athletic events, there were also religious ceremonies and banquets. Only male citizens were allowed to compete. All slaves, all women and men who had committed certain crimes were excluded. Women weren't even allowed to watch, apart from a priestess of Demeter and possibly also girls. For some of the events, there were also competitions for boys. There were far fewer sports than in the modern Olympics.
The main events were: the foot races, wrestling, the pentathlon, boxing, chariot racing, equestrian sports, juggling, but also music, oratory and theatre performances.

 
Participation was more important than victory itself. The prizes for winning competitions at the Olympics were very simple. The ultimate award was a wreath of “kotinos”, made of olive tree branches and fame!

 
Each polis (city-state) was eager to have one of its citizens win and so would offer all kinds of additional prizes to any of its citizens who won. These might include front row seats at festivals or even free meals for life. A winner also had the right to erect a statue of himself at Olympia. Poets might also be commissioned to write a poem about the winner. There were no second or third prizes.
When Greece was incorporated into the Roman Empire (27 BC), the Games were open to Roman officials, emperors even, and eventually to all citizens of the vast dominion: Egyptians, Spaniards, Syrians, Armenians and others, which means that the Olympic Games were no longer merely panhellenic- they had become universal.  For nearly 12 centuries the Games were staged every four years (with over 290 Games being held), until in 393 AD, the Roman Emperor Theodosius prohibited their continuation, believing them to be a pagan ritual.
Olympia was ruined by earthquakes, fires, floods and suffered the ravages of barbarian invaders. Olympia didn’t exist anymore.

The revival of the Olympic Games
Olympia was buried under river-silt and it was 1,000 years before Olympia’s buildings were seen again. Archaeologists began the search for Olympia in the 18th century, but the most important excavations were carried out between 1875 and 1891, by the German Archaeological Institute. Directed by Professor Ernst Curtius, a team unearthed the remains of almost all the buildings.

They found 130 statues and more than 6,000 clay, gold, and bronze objects!

 Professor Curtius made the initial suggestion to revive the ancient Olympic Games – an idea brought to fruition in the early 1890’s by the French Baron Pierre de Coubertin.

 
A Parisian nobleman and an admirer of ancient Greek civilization, de Coubertin believed that a revival of the ancient Olympic Games could serve as an important role model for sporting values and a venue for the young people of the world to meet in peaceful athletic competition. Under his enthusiasm and guidance, the movement of Olympic revival was born.
A Congress for the reestablishment of the Olympic Games was held in Sorbonne in June 1894. Seventy-nine delegates from around the world convened for 8 days and a unanimous vote was taken to revive the Olympic Games.  On the same year, de Coubertin founded the International Olympic Committee (IOC), a non-profit organization charged with the responsibility of supervising and organizing the Olympic Games. Dimitris Vikelas, the Greek delegate, was elected the first IOC President.

 
Although de Coubertin’s original idea was to hold the first games in 1900 in Paris, Vikelas succeeded in persuading the IOC to move the day forward, so that the first modern games, would take place in Greece, the country to whose heritage the ancient Olympic Games belonged.

The 1st Modern Olympic Games of 1896
The first modern Olympics were organized in 1896 and were awarded to Athens, Greece as an honor to the country where the ancient Olympics were born. An estimated crowd of 100,000 gathered to watch the first games. The first Olympics featured over 43 events in ten sports.

  
The revival of the ancient Olympics attracted 241 athletes (0 women) from 14 nations, with the largest delegations coming from Greece, Germany and France. On 6 April 1896, the American James Connolly won the triple jump to become the first Olympic champion in more than 1,500 years.
Winners were awarded a silver medal and a crown of olive branches. The German athlete Karl Schumann finished in the top four in four different events. The people of Athens greeted the Games with great enthusiasm. Their support was rewarded when a Greek shepherd, Spiridon Louis, won the most popular event, the Marathon.
Athens hosted again the Olympic Games in 2004.

International Olympic Committee (IOC)  Diplomats


In order to make the IOC an independent organization, the members of the IOC are not considered diplomats from their countries to the IOC, but rather are diplomats from the IOC to their respective countries.

Interesting Olympic Facts
A City, Not a Country: When choosing locations for the Olympic Games, the IOC specifically gives the honor of holding the Games to a city rather than a country.

Gymnasium


The word "gymnasium" comes from the Greek root "gymnos" meaning nude; the literal meaning of "gymnasium" is "school for naked exercise." Athletes in the ancient Olympic Games would participate in the nude.

Stadium


The first recorded ancient Olympic Games were held in 776 BCE with only one event - the stade. 

The stade was a unit of measurement (about 600 feet) that also became the name of the footrace because it was the distance run. Since the track for the stade (race) was a stade (length), the location of the race became the stadium.

Photos from my family’s visit in ancient Olympia

Counting Olympiads


An Olympiad is a period of four successive years. The Olympic Games celebrate each Olympiad. For the modern Olympic Games, the first Olympiad celebration was in 1896. Every four years celebrates another Olympiad; thus, even the Games that were cancelled (1916, 1940, and 1944) count as Olympiads.

The Official Olympic Flag


Created by Pierre de Coubertin in 1914, the Olympic flag contains five interconnected rings on a white background. The five rings symbolize the five significant continents and are interconnected to symbolize the friendship to be gained from these international competitions. The rings, from left to right, are blue, yellow, black, green, and red. The colors were chosen because at least one of them appeared on the flag of every country in the world. The Olympic flag was first flown during the 1920 Olympic Games.

The Olympic Motto


In 1921, Pierre de Coubertin, founder of the modern Olympic Games, borrowed a Latin phrase from his friend, Father Henri Didon, for the Olympic motto: Citius, Altius, Fortius ("Swifter, Higher, Stronger").

The Olympic Oath


Pierre de Coubertin wrote an oath for the athletes to recite at each Olympic Games. During the opening ceremonies, one athlete recites the oath on behalf of all the athletes. The Olympic oath was first taken during the 1920 Olympic Games by Belgian fencer Victor Boin.
The Olympic Oath states:
"In the name of all competitors, I promise that we shall take part in these Olympic Games, respecting and abiding by the rules that govern them, in the true spirit of sportsmanship, for the glory of sport and the honor of our teams."

The Olympic Creed


Pierre de Coubertin got the idea for this phrase from a speech given by Bishop Ethelbert Talbot at a service for Olympic champions during the 1908 Olympic Games.
The Olympic Creed reads:
"The most important thing in the Olympic Games is not to win but to take part, just as the most important thing in life is not the triumph but the struggle. The essential thing is not to have conquered but to have fought well."

The Medals


The Olympic medals are designed especially for each individual Olympic Games by the host city's organizing committee. Each medal must be at least three millimeters thick and 60 millimeters in diameter. Also, the gold and silver Olympic medals must be made out of 92.5 percent silver, with the gold medal covered in six grams of gold.

Real Gold Medals


The last Olympic gold medals that were made entirely out of gold were awarded in 1912.

The Olympic Flame


The Olympic flame is a practice continued from the ancient Olympic Games. In Olympia (Greece), a flame was ignited by the sun and then kept burning until the closing of the Olympic Games. The flame first appeared in the modern Olympics at the 1928 Olympic Games, in Amsterdam. The flame itself represents a number of things, including purity and the endeavor for perfection.
In 1936, the chairman of the organizing committee for the 1936 Olympic Games, Carl Diem, suggested what is now the modern Olympic Torch relay. The Olympic flame is lit at the ancient site of Olympia by women wearing ancient-style robes and using a curved mirror and the sun. 

The Olympic Torch is then passed from runner to runner from the ancient site of Olympia to the Olympic stadium in the hosting city. The flame is then kept alight until the Games have concluded. The Olympic Torch relay represents a continuation from the ancient Olympic Games to the modern Olympics.

Opening Ceremony


The first opening ceremony was held during the 1908 Olympic Games in London.
During the opening ceremony of all the Olympic Games, the procession of athletes is always led by the Greek delegation (team), followed by all the other teams in alphabetical order (in the language of the hosting country), except for the last team which is always the team of the hosting country.

Women participating


Women were first allowed to participate in 1900, at the second modern Olympic Games.

The First Marathon


In 490 BCE, Pheidippides, a Greek soldier, ran from Marathon to Athens (about 25 miles) to inform the Athenians the outcome of the battle with invading Persians. The distance was filled with hills and other obstacles; thus Pheidippides arrived in Athens exhausted and with bleeding feet. After telling the townspeople of the Greeks' success in the battle, Pheidippides fell to the ground dead. In 1896, at the first modern Olympic Games, a race was held of approximately the same length in commemoration of Pheidippides.

The Exact Length of a Marathon


During the first several modern Olympics, the marathon was always an approximate distance. In 1908, the British royal family requested that the marathon starts at the Windsor Castle so that the royal children could witness its start. The distance from the Windsor Castle to the Olympic Stadium was 42,195 meters (or 26 miles and 385 yards). In 1924, this distance became the standardized length of a marathon.

Cancelled Games


Because of World War I and World War II, there were no Olympic Games in 1916, 1940, or 1944. In 2020, Olympic Games that were supposed to be hosted in Tokyo were postponed due to the Covid-19 pandemic. They will be held in the Summer of 2021, but without live spectators for the 1st time in its history!!

Winter Games Begun


The winter Olympic Games were first held in Chamonix in 1924, beginning a tradition of holding them a few months earlier and in a different city than the summer Olympic Games. 

From 1994, the winter Olympic Games were held in completely different years (two years apart) than the summer Games.

The History of Olympic truce
A truce (in Greek, ekecheiria, which literally means "holding of hands") was announced before and during each of the Olympic festivals, to allow visitors to travel safely to Olympia. Shortly prior to the start of the Olympics, three "spondophoroi" wearing crowns of olive branches, would leave Elis to announce the truce. Initially this was for one month but later on, (from the 5th century B.C.), three months, (calculated from the day of departure of the "spondophoroi"). During the sacred truce, athletes and spectators could travel unmolested to Olympia.
An inscription describing the truce was written on a bronze discus which was displayed at Olympia. During the truce, wars were suspended, armies were prohibited from entering Elis (present-day Ileia), or threatening the Games, and legal disputes and the carrying out of death penalties were forbidden. Any violation of the ceasefire was considered irreverence to Zeus himself, to whom the event was dedicated. Apart from a few exceptions, the truce was observed as being sacred in view of the fact that for the Greeks the athletic festivals were of great significance. Mention is made of King Philip the Second of Macedonia, father of Alexander the Great, who sought pardon and paid the penalty when one of his mercenaries impeded the Athenian Phrynon from travelling to Olympia to attend the festival.

International Olympic Truce Foundation
The mission of the International Olympic Truce Foundation is to promote the Olympic ideals, to serve peace, friendship and international understanding. In particular, to uphold the observance of the Olympic Truce, calling for all hostilities to cease during the Olympic Games and beyond, and mobilizing the youth of the world in the cause of peace. The International Olympic Truce Centre is dedicated to creating the necessary support framework for the observance of the Olympic Truce and for the global promotion of a Culture of Peace, in accordance with the principles and policies established by the Foundation.

The legacy of being an Olympic Athlete
In ancient times, like today, to be an Olympic athlete was a supreme honour. Ancient Olympic champions were looked after by their fellow townsfolk for the rest of their lives, although they also enjoyed the redoubtable honour of fighting in the front line. Today, nearly 100,000 athletes who have competed in the Olympic Games, better known as Olympians, spread the values of Olympism around the world. Their performance and courage symbolize the Olympic spirit. Each Olympian bears a message of sharing, respect and resolve.

The Olympic Hymn


The Olympic Hymn, played when the Olympic Flag is raised, was composed by Spyros Samaras and the words were added by the poet Kostis Palamas. The Olympic Hymn was first played at the 1896 Olympic Games in Athens but wasn't declared the official hymn by the IOC until 1957.

The Olympic Hymn translated in English:
“Olympian flame immortal
Whose beacon lights our way
Emblaze our hearts with the fires of hope
On this momentous day

As now we come across the world
To share these Games of old
Let all the flags of every land
In brotherhood unfold

Sing out each nation, voices strong
Rise up in harmony
All hail our brave Olympians
With strains of victory

Olympic light burn on and on
O'er seas and mountains and plains
Unite, inspire, bring honor
To these ascending games”

Thank you for reading through my tribute. All information was researched and gathered from many different resources incl. Wikipedia.

Αφιέρωμα και περιληπτική Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων

BY: Greek Cooking Made Easy
SUBSCRIBE TO MY YOUTUBE CHANNEL: https://www.youtube.com/greekcookingmadeeasy

Η Ελλάδα είναι η χώρα που γέννησε τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες πριν από 2.700 χρόνια και η χώρα όπου οι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες αναβίωσαν το 1896.

Τα αρχαία χρόνια
Οι ρίζες του Ολυμπιακού Πνεύματος βρίσκονται στον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό. Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες φαίνεται να χρονολογούνται από το 776 π.Χ., επειδή δεν υπήρχαν γνωστά ονόματα νικητών πριν από αυτήν την ημερομηνία. Οι πεδιάδες της Ολυμπίας στην Πελοπόννησο, γνωστές ως η τοποθεσία των υπέροχων ναών αφιερωμένων στη λατρεία του Θεού Δία και της Θεάς Ήρας, χρησίμευαν ως μόνιμος χώρος των Αγώνων. 

Οι αγώνες διεξήγονταν κάθε τέσσερα χρόνια. Οι αγώνες είχαν έντονο θρησκευτικό χαρακτήρα, συνδυάζοντας πνευματικές πτυχές μαζί με τις αθλητικές προσπάθειες. Η σημασία τους ήταν μεγάλη, καθώς φαινόταν να είναι το πιο σημαντικό αθλητικό γεγονός για ολόκληρη την Ελλάδα (πόλεις-κράτη).
Οι Έλληνες μετρούσαν ακόμη και τα χρόνια τους με αναφορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες! Χιλιάδες άνθρωποι μαζευόντουσαν από όλη την Ελλάδα για να αγωνιστούν ή να παρακολουθήσουν. Εάν υπήρχε πόλεμος, γινόταν ανακωχή γύρω από την εποχή των Ολυμπιακών Αγώνων που θα επέτρεπε σε όλους τους διαγωνιζόμενους να πάνε. Η «Ολυμπιακή Εκεχειρία» που σημαίνει διακοπή των εχθροπραξιών κατά τη διάρκεια των αγώνων συνδέθηκε άρρηκτα με την έννοια του Ολυμπιακού Πνεύματος.
Οι περισσότεροι θεατές κοιμόντουσαν στο ύπαιθρο ή σε σκηνές. Δεν υπήρχε πόλη στην αρχαία Ολυμπία, μόνο το ιερό και οι αθλητικοί χώροι.

Οι Αγώνες αρχικά ήταν γεγονός μιας μέρας, έως το 684 π.Χ., όταν επεκτάθηκαν σε τρεις ημέρες και αργότερα (5ος αιώνας π.Χ.) σε πέντε ημέρες.
Εκτός από αθλητικές εκδηλώσεις, υπήρχαν επίσης θρησκευτικές τελετές και δεξιώσεις. Μόνο άντρες πολίτες είχαν τη δυνατότητα να διαγωνιστούν. Αποκλείονταν όλοι οι σκλάβοι, όλες οι γυναίκες και οι άνδρες που είχαν διαπράξει ορισμένα εγκλήματα. Δεν επιτρεπόταν καν στις γυναίκες να παρακολουθήσουν, εκτός από μια ιέρεια της θεάς Δήμητρας και πιθανώς κορίτσια. Για μερικές από τις εκδηλώσεις, υπήρχαν επίσης διαγωνισμοί για ανήλικα αγόρια. Υπήρχαν πολύ λιγότερα αθλήματα από ό, τι στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Οι κύριες εκδηλώσεις ήταν: το τρέξιμο, η πάλη, το πένταθλο, η πυγμαχία, οι αγώνες με άρμα, τα ιππικά αθλήματα, η ταχυδακτυλουργία, αλλά και η μουσική, η ρητορική και οι θεατρικές παραστάσεις.
Η συμμετοχή ήταν πιο σημαντική από την ίδια τη νίκη. Τα βραβεία για τη νίκη στους Ολυμπιακούς αγώνες ήταν πολύ απλά. Το απόλυτο βραβείο ήταν ένα στεφάνι από «κότινο», φτιαγμένο δηλ. από κλαδιά ελιάς και η φήμη!

Κάθε πόλη-κράτος ήθελε πολύ να κερδίσει ένας από τους πολίτες της και έτσι προσέφερε κάθε είδους πρόσθετα έπαθλα σε οποιονδήποτε από τους πολίτες της κέρδιζε. Αυτά μπορεί να περιλάμβαναν καθίσματα πρώτης σειράς σε φεστιβάλ ή ακόμη και δωρεάν γεύματα για όλη τους τη ζωή. Ένας νικητής είχε επίσης το δικαίωμα να ανεγείρει το άγαλμα του στην Ολυμπία. Μπορούσε ακόμα και να ανατεθεί στους ποιητές να γράψουν ένα ποίημα για τον νικητή. Δεν υπήρχε δεύτερο ή τρίτο βραβείο.
Όταν η Ελλάδα ενσωματώθηκε στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (27 π.Χ.), οι Αγώνες ήταν ανοιχτοί σε Ρωμαίους αξιωματούχους, ακόμα και αυτοκράτορες, αλλά επίσης και σε πολίτες της τεράστιας αυτοκρατορίας: Αιγύπτιοι, Ισπανοί, Σύριοι, Αρμένιοι και άλλοι, πράγμα που σημαίνει ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν ήταν πλέον απλώς πανελλήνιοι - είχαν γίνει διεθνείς.
Για σχεδόν 12 αιώνες οι Αγώνες διοργανώνονταν κάθε τέσσερα χρόνια (με τη διεξαγωγή περισσότερων από 290 Αγώνες), μέχρι το 393 μ.Χ., όταν ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Θεοδόσιος απαγόρευσε τη συνέχισή τους, θεωρώντας τους ειδωλολατρική τελετή.
Η Ολυμπία καταστράφηκε από σεισμούς, πυρκαγιές, πλημμύρες και υπέστη καταστροφές από βάρβαρους εισβολείς. Η Ολυμπία δεν υπήρχε πια.

Η αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων
Η Ολυμπία θάφτηκε κάτω από τη λάσπη του ποταμού και πέρασαν 1.000 χρόνια πριν τα κτήρια της ξαναδούν το φως. Οι αρχαιολόγοι ξεκίνησαν την αναζήτηση για την Ολυμπία τον 18ο αιώνα, αλλά οι σημαντικότερες ανασκαφές πραγματοποιήθηκαν μεταξύ 1875 και 1891, από το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο. Κάτω από την εποπτεία του καθηγητή Ernst Curtius, μια ομάδα ξεκίνησε την ανασκαφή των υπολειμμάτων σχεδόν όλων των κτιρίων. 

Βρέθηκαν τότε 130 αγάλματα και περισσότερα από 6.000 πήλινα, χρυσά και χάλκινα αντικείμενα! 

Ο καθηγητής Curtius έκανε την αρχική πρόταση για αναβίωση των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων - μια ιδέα που πραγματοποιήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1890 από τον Γάλλο βαρόνο Pierre de Coubertin.

Παρισινός ευγενής και θαυμαστής του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού, ο de Coubertin πίστευε ότι η αναβίωση των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων θα μπορούσε να χρησιμεύσει ως σημαντικό πρότυπο για τις αθλητικές αξίες και ως χώρος για τους νέους του κόσμου να συναντηθούν σε έναν ειρηνικό αθλητικό διαγωνισμό. Υπό τον ενθουσιασμό και την καθοδήγησή του, γεννήθηκε το κίνημα της Ολυμπιακής αναβίωσης.
Συνέδριο για την αποκατάσταση των Ολυμπιακών Αγώνων πραγματοποιήθηκε στη Σορβόννη τον Ιούνιο του 1894. Συγκλήθηκαν εβδομήντα εννέα εκπρόσωποι από όλο τον κόσμο για 8 ημέρες και έγινε ομόφωνη ψηφοφορία για την αναβίωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Την ίδια χρονιά, ο de Coubertin ίδρυσε τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή (ΔΟΕ), μια μη κερδοσκοπική οργάνωση επιφορτισμένη με την εποπτεία και τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο Δημήτρης Βικέλας, Έλληνας εκπρόσωπος, εξελέγη ο 1ος Πρόεδρος της ΔΟΕ.

Παρόλο που η αρχική ιδέα του de Coubertin ήταν να πραγματοποιήσει τους πρώτους αγώνες το 1900 στο Παρίσι, ο Βικέλας κατάφερε να πείσει την ΔΟΕ να γίνουν νωρίτερα, έτσι ώστε οι πρώτοι σύγχρονοι αγώνες να διεξαχθούν στην Ελλάδα, τη χώρα στην οποία ανήκε η κληρονομιά των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων.

Οι 1οι Σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες του 1896
Οι πρώτοι σύγχρονοι Ολυμπιακοί Αγώνες διοργανώθηκαν το 1896 και απονεμήθηκαν στην Αθήνα, ως τιμή για τη χώρα όπου γεννήθηκαν οι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες. Εκτιμάται ότι συγκεντρώθηκαν περίπου 100.000 άνθρωποι για να τους παρακολουθήσουν. Οι πρώτοι Ολυμπιακοί Αγώνες παρουσίασαν πάνω από 43 εκδηλώσεις σε δέκα αθλήματα.

Η αναβίωση των αρχαίων Ολυμπιακών Αγώνων προσέλκυσε 241 αθλητές (0 γυναίκες) από 14 χώρες, με τις μεγαλύτερες αντιπροσωπείες να προέρχονται από την Ελλάδα, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Στις 6 Απριλίου 1896, ο Αμερικανός Τζέιμς Κόνολι κέρδισε το τριπλό άλμα και έγινε ο πρώτος Ολυμπιονίκης μετά από 1.500 χρόνια.
Στους νικητές απονεμήθηκε ένα ασημένιο μετάλλιο και ένα στεφάνι από κλαδιά ελιάς. Ο Γερμανός αθλητής Karl Schumann τερμάτισε στους τέσσερις πρώτους σε τέσσερα διαφορετικά αθλήματα. Οι άνθρωποι της Αθήνας χαιρέτησαν τους Αγώνες με μεγάλο ενθουσιασμό. Η υποστήριξή τους ανταμείφθηκε όταν ένας Έλληνας βοσκός, ο Σπύρος Λούης, κέρδισε το πιο δημοφιλές αθλητικό γεγονός, τον Μαραθώνιο.
Η Αθήνα φιλοξένησε ξανά τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 2004.

Διπλωμάτες της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ)
Για να καταστεί η ΔΟΕ ανεξάρτητη οργάνωση, τα μέλη της ΔΟΕ δεν θεωρούνται διπλωμάτες από τις χώρες τους στην ΔΟΕ, αλλά αντίστροφα διπλωμάτες από την ΔΟΕ στις αντίστοιχες χώρες τους.

Ενδιαφέροντα Ολυμπιακά Γεγονότα
Πόλη, όχι Χώρα: Κατά την επιλογή τοποθεσίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η ΔΟΕ δίνει συγκεκριμένα την τιμή να διοργανώσει τους Αγώνες μια πόλη και όχι μια χώρα.

Γυμνάσιο
Η λέξη "Γυμνάσιο" προέρχεται από την ελληνική ρίζα "γυμνός". Η κυριολεκτική έννοια του «γυμνασίου» είναι «σχολείο άσκησης γυμνών». Οι αθλητές στους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες συμμετείχαν γυμνοί.

Στάδιο
Οι πρώτοι αρχαίοι Ολυμπιακοί Αγώνες πραγματοποιήθηκαν το 776 π.Χ. με ένα μόνο γεγονός - το τρέξιμο. 

Το στάδιο ήταν μια μονάδα μέτρησης (περίπου 600 πόδια). Δεδομένου ότι η πίστα για τον αγώνα τρεξίματος μεγάλης απόστασης είχε συγκεκριμένο μήκος, η τοποθεσία του αγώνα ονομάστηκε «στάδιο».

Φωτογραφίες από την επίσκεψη της οικογενείας μου στην Αρχαία Ολυμπία!

Καταμέτρηση Ολυμπιάδων
Μια Ολυμπιάδα είναι μια περίοδος τεσσάρων διαδοχικών ετών. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες γιορτάζουν κάθε Ολυμπιάδα. Για τους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, η πρώτη γιορτή της Ολυμπιάδας ήταν το 1896. Κάθε τέσσερα χρόνια γιορτάζει μια νέα Ολυμπιάδα. Έτσι, ακόμη και οι Αγώνες που ακυρώθηκαν (1916, 1940 και 1944), υπολογίζονται ως Ολυμπιάδες.

Η Επίσημη Ολυμπιακή Σημαία
Δημιουργία του Pierre de Coubertin το 1914, η Ολυμπιακή σημαία περιέχει πέντε διασυνδεδεμένους δακτυλίους σε λευκό φόντο. Οι πέντε δακτύλιοι (κύκλοι) συμβολίζουν τις πέντε σημαντικές ηπείρους και συνδέονται μεταξύ τους για να συμβολίσουν τη φιλία που θα αποκτηθεί από τους αγώνες. Οι δακτύλιοι, από αριστερά προς τα δεξιά, είναι μπλε, κίτρινο, μαύρο, πράσινο και κόκκινο. Τα χρώματα επιλέχθηκαν επειδή τουλάχιστον ένα από αυτά εμφανίζεται στη σημαία κάθε χώρας στον κόσμο. Η Ολυμπιακή σημαία κυμάνθηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1920.

Το Ολυμπιακό σύνθημα
Το 1921, ο Pierre de Coubertin, ιδρυτής των σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, δανείστηκε μια λατινική φράση από τον φίλο του, Πατέρα Henri Didon, για το Ολυμπιακό σύνθημα: Citius, Altius, Fortius ("Πιο Γρήγορα, Πιο Ψηλά, Πιο Δυνατά").

Ο Ολυμπιακός Όρκος
Ο Πιέρ ντε Κουμπέρτιν έγραψε έναν όρκο για τους αθλητές ώστε να τον απαγγέλλουν σε κάθε Ολυμπιακούς Αγώνες. Κατά την τελετή έναρξης, ένας αθλητής απαγγέλλει τον όρκο εκ μέρους όλων των αθλητών. Ο Ολυμπιακός όρκος ακούστηκε για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 1920 από τον Βέλγο αθλητή ξιφασκίας Victor Boin.
Ο Ολυμπιακός Όρκος δηλώνει
«Στο όνομα όλων των αγωνιζομένων, υπόσχομαι ότι θα λάβουμε μέρος σε αυτούς τους Ολυμπιακούς Αγώνες, σεβόμενοι και τηρώντας τους κανόνες που τους διέπουν, με το πραγματικό πνεύμα της αθλητικότητας, για τη δόξα του αθλητισμού και την τιμή των ομάδων μας».

Το Ολυμπιακό Πιστεύω
Ο Pierre de Coubertin πήρε την ιδέα για αυτή τη φράση από μια ομιλία που έδωσε ο Επίσκοπος Ethelbert Talbot σε δεξίωση για Ολυμπιονίκες κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 1908.
Το Ολυμπιακό Πιστεύω λέει:
"Το πιο σημαντικό πράγμα στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν είναι να κερδίσεις αλλά να συμμετέχεις, όπως και το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή δεν είναι ο θρίαμβος αλλά ο αγώνας. Το βασικό είναι να μην έχεις κατακτήσει αλλά να έχεις αγωνιστεί καλά."

Τα Μετάλλια
Τα Ολυμπιακά μετάλλια σχεδιάζονται ειδικά για κάθε συγκεκριμένους Ολυμπιακούς Αγώνες από την οργανωτική επιτροπή της πόλης υποδοχής. Κάθε μετάλλιο πρέπει να έχει πάχος τουλάχιστον τρία χιλιοστά και διάμετρο 60 χιλιοστά. Επίσης, τα χρυσά και ασημένια ολυμπιακά μετάλλια πρέπει να είναι από 92,5 % ασήμι, με το χρυσό μετάλλιο να καλύπτεται από έξι γραμμάρια χρυσού.

Αληθινά Χρυσά μετάλλια
Τα τελευταία ολυμπιακά χρυσά μετάλλια που έγιναν εξ ολοκλήρου από χρυσό απονεμήθηκαν το 1912.

Η Ολυμπιακή Φλόγα
Η Ολυμπιακή φλόγα είναι μια πρακτική που συνεχίστηκε από τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες. Στην Ολυμπία, μια φλόγα άναβε από τον ήλιο και στη συνέχεια συνέχιζε να καίει μέχρι το κλείσιμο των Ολυμπιακών Αγώνων.
Η φλόγα εμφανίστηκε για πρώτη φορά στους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928, στο Άμστερνταμ.
Η φλόγα αντιπροσωπεύει πολλά πράγματα, συμπεριλαμβανομένης της αγνότητας και της προσπάθειας για τελειότητα.
Το 1936, ο πρόεδρος της οργανωτικής επιτροπής για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936, Carl Diem, πρότεινε αυτό που είναι τώρα η σύγχρονη σκυταλοδρομία της Ολυμπιακής φλόγας. Η Ολυμπιακή φλόγα ανάβει στον αρχαίο χώρο της Ολυμπίας από γυναίκες που φορούν ρόμπες αρχαϊκές, χρησιμοποιώντας έναν κυρτό καθρέφτη και τον ήλιο. 

Η Ολυμπιακή φλόγα μεταφέρεται στη συνέχεια από δρομέα σε δρομέα από τον αρχαίο χώρο της Ολυμπίας στο Ολυμπιακό στάδιο της πόλης που τους φιλοξενεί. Στη συνέχεια, η φλόγα διατηρείται αναμμένη μέχρι να ολοκληρωθούν οι αγώνες. Η σκυταλοδρομία αντιπροσωπεύει τη συνέχεια από τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες στους σύγχρονους.

Η Τελετή έναρξης
Η πρώτη τελετή έναρξης πραγματοποιήθηκε κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων του 1908 στο Λονδίνο.
Κατά τη διάρκεια της τελετής έναρξης όλων των Ολυμπιακών Αγώνων, η πομπή αθλητών ξεκινάει πάντα από την Ελληνική Αποστολή (ομάδα), ακολουθούμενη από όλες τις άλλες ομάδες με αλφαβητική σειρά (στη γλώσσα της χώρας υποδοχής), εκτός από την τελευταία ομάδα που είναι πάντα η ομάδα της χώρας υποδοχής των Αγώνων.

Γυναίκες
Οι γυναίκες είχαν το δικαίωμα να συμμετάσχουν για 1η φορά το 1900, στους 2ους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Ο Πρώτος Μαραθώνιος
Το 490 π.Χ., ο Φειδιππίδης, Έλληνας στρατιώτης, έτρεξε από τον Μαραθώνα στην Αθήνα (περίπου 25 μίλια) για να ενημερώσει τους Αθηναίους για το αποτέλεσμα της μάχης με τους Πέρσες. Η απόσταση ήταν γεμάτη με λόφους και άλλα εμπόδια. Έτσι ο Φειδιππίδης έφτασε στην Αθήνα εξαντλημένος και με πόδια ματωμένα. Αφού είπε στους κατοίκους της πόλης την επιτυχία των Ελλήνων στη μάχη, ο Φειδιππίδης έπεσε στο έδαφος νεκρός. Το 1896, στους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες, πραγματοποιήθηκε ένας αγώνας περίπου του ίδιου μήκους προς τιμήν της μνήμης του Φειδιππίδη.

Το ακριβές μήκος ενός μαραθωνίου
Κατά τη διάρκεια αρκετών σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, ο μαραθώνιος ήταν πάντα μια κατά προσέγγιση απόσταση. Το 1908, η βρετανική βασιλική οικογένεια ζήτησε να ξεκινήσει ο μαραθώνιος στο Κάστρο του Γουίντσορ, έτσι ώστε τα παιδιά της βασιλικής οικογένειας να μπορούν να δουν την έναρξη του. Η απόσταση από το Κάστρο του Windsor έως το Ολυμπιακό Στάδιο ήταν 42.195 μέτρα (ή 26 μίλια περίπου). Το 1924, αυτή η απόσταση έγινε το τυποποιημένο μήκος ενός μαραθωνίου.

Ακύρωση Αγώνων
Λόγω του Α' και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, δεν πραγματοποιήθηκαν Ολυμπιακοί Αγώνες το 1916, το 1940 και το 1944. Το 2020, οι Ολυμπιακοί Αγώνες που έπρεπε να φιλοξενηθούν στο Τόκιο αναβλήθηκαν λόγω της πανδημίας Covid-19. Θα πραγματοποιηθούν το καλοκαίρι του 2021, αλλά χωρίς θεατές για πρώτη φορά στην ιστορία του!

Οι χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες
Ξεκίνησαν για πρώτη φορά στο Σαμονί το 1924, ξεκινώντας μια παράδοση να γίνονται λίγους μήνες νωρίτερα και σε διαφορετική πόλη από τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. 

Από το 1994, οι χειμερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες διεξάγονται σε εντελώς διαφορετική χρονιά (σε απόσταση δύο ετών), από τους θερινούς Αγώνες.

Η ιστορία της Ολυμπιακής εκεχειρίας
Εκεχειρία (στα Ελληνικά κυριολεκτικά σημαίνει «κράτημα των χεριών») ανακοινωνόταν πριν και κατά τη διάρκεια κάθε ολυμπιακού φεστιβάλ, για να επιτρέψει στους επισκέπτες να ταξιδέψουν με ασφάλεια στην Ολυμπία. Λίγο πριν από την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων, τρεις "Σπονδοφόροι" που φορούσαν στεφάνια από κλαδιά ελιάς, έφευγαν από την Ηλεία για να ανακοινώσουν την εκεχειρία. Αρχικά αυτό ήταν για ένα μήνα, αλλά αργότερα, (από τον 5ο αιώνα π.Χ.), τρεις μήνες (υπολογισμένο από την ημέρα αναχώρησης των "σπονδοφόρων"). Κατά τη διάρκεια της ιερής εκεχειρίας, αθλητές και θεατές μπορούσαν να ταξιδέψουν με ασφάλεια στην Ολυμπία.
Μια επιγραφή που περιγράφει την εκεχειρία γραμμένη σε χάλκινο δίσκο βρέθηκε στην Ολυμπία. Κατά τη διάρκεια της ανακωχής, οι πόλεμοι σταματούσαν, απαγορευόταν οι στρατοί να εισέλθουν στην Ηλεία, ή να απειλήσουν τους Αγώνες, και απαγορεύονταν οι νομικές διαφορές και η εκτέλεση θανατικών ποινών. Οποιαδήποτε παραβίαση της κατάπαυσης του πυρός θεωρείτο ασέβεια για τον ίδιο τον Δία, στον οποίο ήταν αφιερωμένο το γεγονός. Εκτός από μερικές εξαιρέσεις, η εκεχειρία θεωρήθηκε ιερή επειδή για τους Έλληνες τα αθλητικά φεστιβάλ είχαν μεγάλη σημασία. Αναφέρεται ότι ο βασιλιάς Φίλιππος ο 2ος της Μακεδονίας, πατέρας του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ζήτησε χάρη και πλήρωσε την ποινή, όταν ένας από τους μισθοφόρους του εμπόδισε τον Αθηναίο Φρύνωνα να ταξιδέψει στην Ολυμπία για να παρακολουθήσει το φεστιβάλ.

Διεθνές Ίδρυμα Ολυμπιακής Εκεχειρίας
Η αποστολή του International Olympic Truce Foundation (δηλ. Διεθνές Ίδρυμα Ολυμπιακής Εκεχειρίας) είναι η προώθηση των Ολυμπιακών ιδανικών, η εξυπηρέτηση της ειρήνης, της φιλίας και της διεθνούς κατανόησης. Συγκεκριμένα, για να υποστηρίξει την τήρηση της Ολυμπιακής Εκεχειρίας, ζητά να σταματήσουν όλες οι εχθροπραξίες κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων και πέραν αυτής, και να κινητοποιηθεί η νεολαία του κόσμου προς το σκοπό της ειρήνης. Το Διεθνές Ίδρυμα Ολυμπιακής Εκεχειρίας είναι αφιερωμένο στη δημιουργία του απαραίτητου πλαισίου στήριξης για την τήρηση της Ολυμπιακής Εκεχειρίας και για την παγκόσμια προώθηση ενός Πολιτισμού Ειρήνης, σύμφωνα με τις αρχές και τις πολιτικές που έχει θεσπίσει το Ίδρυμα.

Το κληροδότημα του Ολυμπιακού Αθλητή
Στην αρχαιότητα, όπως και σήμερα, το να είσαι ολυμπιακός αθλητής ήταν υπέρτατη τιμή. Οι αρχαίοι Ολυμπιακοί πρωταθλητές φροντίζονταν από τους συμπολίτες τους για το υπόλοιπο της ζωής τους, αν και απολάμβαναν επίσης την αναμφισβήτητη τιμή της μάχης που έδωσαν στην πρώτη γραμμή.
Σήμερα, σχεδόν 100.000 αθλητές που έχουν αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες, διαδίδουν τις αξίες του Ολυμπισμού σε όλο τον κόσμο. Η επίδοση και το θάρρος τους συμβολίζουν το ολυμπιακό πνεύμα. Κάθε ένας τους κουβαλάει το μήνυμα της μοιρασιάς και συμμετοχής, του σεβασμού και της αποφασιστικότητας.

Ο Ολυμπιακός Ύμνος
Ο Ολυμπιακός Ύμνος, που παίζεται όταν υψώνεται η Ολυμπιακή Σημαία, συντέθηκε από τον Σπύρο Σαμαρά και οι στίχοι προστέθηκαν από τον Κωστή Παλαμά. Ο Ολυμπιακός Ύμνος παίχτηκε για πρώτη φορά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1896 στην Αθήνα, αλλά δεν ανακηρύχθηκε επίσημος ύμνος από τη ΔΟΕ μέχρι το 1957.

Οι στίχοι του Ολυμπιακού Ύμνου:
«Αρχαίο Πνεύμα αθάνατον, αγνέ πατέρα
του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού,
κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα
στη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού.

Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι,
στων ευγενών Αγώνων λάμψε την ορμή,
και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι
και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί.

Κάμποι, βουνά και θάλασσες φέγγουν μαζί σου
σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός.
Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου,
Αρχαίο Πνεύμ' αθάνατο, κάθε λαός, κάθε λαός (2x)
Αρχαίο Πνεύμ' αθάνατο, κάθε λαός (2x)».

Transliterated into Latin alphabet:
«Arkhéo Pnévma athánato, aghné patéra
tou oréou, tou meghálou ke tou alithinoú
Katéva, fanerósou ki ástrapse edhó péra
sti dhóksa tis dhikís sou ghis ke t'ouranoú.

Sto dhrómo ke sto pálema ke sto lithári
Ston evghenón aghónon lámpse tin ormí.
Ke me to amáranto stefánose klonári
ke sidherénio pláse ke áksio to kormí. (2x)

Kámpi, vouná ke thálasses féngoune mazí sou
san énas lefkopórfyros méghas naós
Ke trékhi sto naó edhó proskynitís sou (2x)
Arkhéo Pnévma athánato, káthe laós. (2x)»

Σας ευχαριστώ που διαβάσατε το αφιέρωμα μου. Το έγραψα κατόπιν μελέτης και έρευνας από πολλά κείμενα συμπεριλ. και της Βικιπαίδεια.

Αν ενδιαφέρεστε να μάθετε τι έτρωγαν οι αρχαίοι Έλληνες αθλητές των Ολυμπιακών αγώνων για να είναι σε καλή φόρμα, διαβάστε αυτό το άρθρο