Tribute to the Kitchen Apron and my Yiayia

Feb 14

🍛 Αφιέρωμα στη Ποδιά της Κουζίνας και τη Γιαγιά μου

Memories of my Yiayia’s Kitchen Apron - Anamniseis apo tin podia Kouzinas tis Yiayias mou
By Greek Cooking Made Easy
https://www.youtube.com/greekcookingmadeeasy

Nowadays, most people don't wear an apron in the kitchen. But in the older days, it was part of the everyday dressing up, especially in Greece. You can still find some Yiayias in villages, sitting around, knitting and gossiping with their aprons on.

Photo Credit: voltarakia.gr

Do you use an apron in the kitchen? I do, but not always. Professional Chefs do, of course!
For me, the kitchen Apron is wonderfully intertwined with beloved childhood memories of my Yiayia, who was wearing an apron 💖.

Here they are:

● I think that the main reason that she was wearing an apron was because she didn't have so many dresses to change everyday, and there were no washing machines at the time. Much easier and quicker to wash an apron!

● For the same reason, her apron always had spills and remnants of foods she had cooked the last few days!

● I remember that she was hiding candy in the pockets to surprise us.

● Sometimes, she was saving clean aluminum foil in the apron pockets for later use (it was expensive those days).

● She made her own aprons with various fabrics on her old Singer sewing machine. I really loved the frills and lace she had sewn on her aprons.

● Leftover fabrics were used by me and my sister to dress our dolls!! She had also sewn small aprons for us to “cook” with her in the kitchen! How patient she was with us!

● She always had a handkerchief in the pocket of her apron. She often used it or the apron itself to clean our dirty faces, from playing outside and also to wipe our tears when we fell and were hurt. Sometimes she wiped her own tears...

● She also washed clothes in the clothes basin wearing her apron.

Photo Credit: terysolou.wordpress.com

● That's why she tucked clothespins in her pockets to hang the clothes on the rooftop or balcony, to dry!

● I shouldn't forget that the apron was also used instead of kitchen gloves, to get the food out of the oven.

● Another handy kitchen utensil was the wooden spoon, hanging from her apron's pocket. This was also used as a weapon, to give me a small smack on my bottom if I was not behaving haha.

● When guest suddenly arrived, it was amazing how quickly she would dust everywhere in the living room using her apron!

● She was wearing an apron ALL day (took it off only when she went to sleep).

● She was making my favorite breakfast on her apron! In a cup, she mixed a raw egg and sugar. Then, she would sit down, place the cup between her legs, on her apron and she would stir them together, turning the spoon vigorously for at least 5'. This breakfast, the renowned “Beaten Egg” was the "Bomb"- so nutritious (eggs were fresh those days, no salmonella scare).

● My favorite snack that my Yiayia used to prepare for me (wearing her apron), was a slice (or two) of fresh, Greek loaf of bread smeared with crumbled feta, drizzled with olive oil and oregano plus a couple of tomatoes on the side! Did you have it too when you were growing up?

● I always looked at my Yiayia when she was cooking in the kitchen. My Grandpa was an avid fisherman and hunter so on the weekends he brought either fish that she had to clean, gut and descale.

...or birds: she had to clean, pluck and gut their carcasses, before making amazing family meals! I learned so much from her. You will find that I have already posted many of the recipes from her notebook!

● Many times I wondered, how could such great smells come from such a small kitchen!

● She loved to sing old songs in the kitchen while she was cooking. Her favorites were songs by Vembo and Edith Piaf.

● But the thing I loved the most was that I was hiding behind her apron scared and shy, if an unexpected visitor came to the door.

● But also that she opened her arms with love to welcome me when I went to her house ... and I was so small that I could only hug her apron! How much love could fit in there!

● My Yiayia was beautiful and loving, inside and out ! I miss her and I wish that I still had her aprons! At least I have her notebook with her amazing, handwritten recipes 💖📖.

This is a photo of my Yiayia Deppy in her beloved kitchen with her apron (I took her name).

On this photo, we are cooking together (I was 18)!

This photo is from a Greek painting called "First Steps" by George Iakovides.

Here we are together (also with my sister) in 1980, celebrating our Nameday!

The photos below are of me with various aprons!

You can find a few of her recipes from her Notebook that I have posted so far HERE

Αναμνήσεις από τη Ποδιά Κουζίνας της Γιαγιάς μου

By Greek Cooking Made Easy
https://www.youtube.com/greekcookingmadeeasy

Σήμερα, οι περισσότεροι άνθρωποι δεν φορούν ποδιά στην κουζίνα. Αλλά στα παλαιότερα χρόνια, ήταν μέρος του καθημερινού ντυσίματος ειδικά στην Ελλάδα. Μπορείτε ακόμα να βρείτε κάποιες Γιαγιάδες σε χωριά, καθισμένες γύρω γύρω να πλέκουν και να κουτσομπολεύουν, φορώντας τις ποδιές τους.

Φωτογραφία από: voltarakia.gr

Εσείς χρησιμοποιείτε ποδιά στην κουζίνα; Εγώ ναι, αλλά όχι πάντα. Φυσικά, οι επαγγελματίες Σέφ οπωσδήποτε.
Για μένα, η ποδιά της κουζίνας είναι υπέροχα συνυφασμένη με αγαπημένες παιδικές αναμνήσεις από τη Γιαγιά μου, που φορούσε ποδιά.

Εδώ είναι:

● Νομίζω ότι ο κύριος λόγος για τον οποίο φορούσε ποδιά ήταν επειδή δεν είχε τόσα πολλά φορέματα για να αλλάζει καθημερινά και δεν υπήρχαν πλυντήρια εκείνα τα χρόνια. Πολύ πιο γρήγορο και εύκολο να πλύνεις μια ποδιά!

● Για τον ίδιο λόγο, η ποδιά της είχε πάντα σταγόνες και υπολείμματα τροφίμων που είχε μαγειρέψει τις προηγούμενες μέρες.

● Θυμάμαι ότι έκρυβε καραμέλες στις τσέπες για να μας εκπλήξει προσφέροντας μας!

● Μερικές φορές έκρυβε καθαρό αλουμινόχαρτο στις τσέπες της ποδιάς για μεταγενέστερη χρήση (ήταν ακριβό τότε!).

● Έφτιαχνε τις δικές της ποδιές με κομμάτια από υφάσματα στη παλιά της ραπτομηχανή Singer. Μου άρεσαν τα διακοσμητικά και οι δαντέλες που είχε ράψει στις ποδιές της.

● Τα απομεινάρια απο τα υφάσματα χρησιμοποιούνταν από εμένα και την αδελφή μου για να ντύσουμε τις κούκλες μας! Επίσης είχε φτιάξει και σε μας από μια ποδίτσα για να φοράμε όταν “μαγειρεύαμε” μαζί της στη κουζίνα...τι υπομονή είχε!!

● Είχε πάντα ένα μαντήλι στην τσέπη της ποδιάς. Το χρησιμοποιούσε συχνά ή ακόμα και την ίδια τη ποδιά για να καθαρίζει τα βρώμικα, από το παιγνίδι, πρόσωπά μας αλλά και για να στεγνώνει τα δάκρυα μας όταν πέφταμε και χτυπάγαμε. Καμιά φορά και τα δικά της δάκρυα...

● Την ποδιά τη φορούσε και για το πλύσιμο των ρούχων στη σκάφη.

Φωτογραφία από: terysolou.wordpress.com

● Γι αυτό έβαζε και μανταλάκια στις τσέπες της για να κρεμάσει τα ρούχα στη ταράτσα ή στο μπαλκόνι, να στεγνώσουν!

● Να μη ξεχάσω ότι η ποδιά χρησιμοποιούνταν επίσης αντί για γάντια κουζίνας, για να βγεί το φαί από το φούρνο.

● Ένα άλλο εύχρηστο εργαλείο κουζίνας ήταν η ξύλινη κουτάλα, που κρεμόταν από την τσέπη της ποδιάς της. Αυτή χρησιμοποιείτο επίσης σαν όπλο, για να μου δώσει ένα μικρό χτύπημα στο πισινάκι μου αν δεν συμπεριφερόμουν καλά.

● Όταν επισκέπτες ερχόταν ξαφνικά ήταν εκπληκτικό με πόση ταχύτητα αφαιρούσε στο σαλόνι τη σκόνη από παντού χρησιμοποιώντας τη ποδιά της!

● Φορούσε ποδιά όλη την ημέρα (την έβγαζε μόνο όταν πήγαινε για ύπνο).

● Έφτιαχνε το αγαπημένο μου πρωινό πάνω στην ποδιά της! Σε ένα φλιτζάνι, αναμίγνυε ένα ωμό αυγό και ζάχαρη. Στη συνέχεια, καθόταν, έβαζε το φλιτζάνι ανάμεσα στα πόδια της πάνω στην ποδιά της και τα ανακάτευε μαζί, στριφογυρίζοντας το κουτάλι δυνατά για τουλάχιστον 5'. Αυτό το πρωινό, το περίφημο Χτυπητό Αυγό ήταν μια "Βόμβα" - τόσο θρεπτικό (τα αυγά ήταν φρέσκα εκείνες τις μέρες, χωρίς φόβο για σαλμονέλα).

● Το αγαπημένο μου σνακ που μου ετοίμαζε η Γιαγιά μου (με τη ποδιά της) ήταν ένα κομμάτι (ή δύο) από φρέσκο καρβέλι ψωμί, αλειμμένο με τριμμένη φέτα, πασπαλισμένη με ελαιόλαδο και ρίγανη καθώς και λίγες ντομάτες στο πλάι! Το τρώγατε κι εσείς όταν μεγαλώνατε;

● Πάντα κοίταζα τη Γιαγιά μου όταν μαγείρευε στην κουζίνα. Ο παππούς μου ήταν πολύ καλός ψαράς και κυνηγός, οπότε τα Σαββατοκύριακα έφερνε στο σπίτι είτε ψάρια που η Γιαγιά μου έπρεπε να καθαρίσει, και να βγάλει τα λέπια και τα έντερα.

...Ή πουλιά: να τα καθαρίσει, ξεπουπουλιάσει και να αδειάσει τα εντόσθια τους, πριν τα κάνει εκπληκτικά οικογενειακά γεύματα! Έμαθα τόσα πολλά από αυτήν. Θα βρείτε ότι έχω ήδη ανεβάσει πολλές από τις συνταγές από το τετράδιο της.

● Πολλές φορές αναρωτιόμουν πώς ήταν δυνατόν τέτοιες υπέροχες μυρωδιές να βγαίνουν από μια τόσο δα μικρούλα κουζίνα!

● Αγαπούσε πολύ να τραγουδάει παλιά τραγούδια στη κουζίνα την ώρα που μαγείρευε. Τα αγαπημένα της ήταν τραγούδια της Βέμπο και της Edith Piaf.

● Αλλά αυτό που θυμάμαι περισσότερο ήταν ότι κρυβόμουν πίσω από την ποδιά της φοβισμένη και ντροπαλή, εάν ένας απροσδόκητος επισκέπτης ερχόταν στην πόρτα.

● Αλλά και ότι άνοιγε τα χέρια της με αγάπη να με υποδεχτεί όταν πήγαινα στο σπίτι της...κι εγώ μικρούλα έφτανα να αγκαλιάσω μόνο τη ποδιά της! Πόση αγάπη χωρούσε εκεί μέσα!

● Η Γιαγιά μου ήταν όμορφη και τόσο γλυκειά, μέσα και έξω! Μου λείπει και πόσο θα ήθελα να είχα φυλάξει τις ποδιές της! Τουλάχιστον έχω το τετράδιο με τις αγαπημένες, χειρόγραφες συνταγές της 📖💖 !